قشنگ بود .

مرا از قيد مذهب ها برون اورد عشق او كه چون خورشيد طالع شد نهان گردد كوكبها

يعني:

يار اگر رفت و حق صبت ديرين نشناخت

حاش لله كه روم من ز پي يار دگر

ولي بايد به خاطر داشته باشي:

هر كه نازك بود دل يارش گو دل نازنين نگه دارش

عاشق گل دروغ مي گو يد كه تحمل نمي كند خارش

اين جواب شعرته:

گيرم كه نام من ز لبت محو گشت و مرد

ياد مرا چگونه فراموش مي كني

عجيب دلم هواي كامنت گذاشتن كرده بود...

زيبا بود!اما بي رحمانه...(ياري كه گذشت از دل ما يار نباشد)!

يا علي مدد(ي)...