منم آن بلبل جوشنده لب اما دلسرد                                 

از گلم دورم و اندر قفس ، آه از این درد

دل من سرخی از آن لاله ی معصوم گرفت

ور نه با شعله ی آتش نتوان سرخش کرد

    (رهگذر)

پیش من باش که دستت نرود از دستم

نغمه سر کن که من  از عطر لبت سرمستم

گرچه مهتاب رخت از نظرم پنهان است

خرم و شاد از آنم که به تو دل بستم

       (رهگذر)

آنان که پریروی و شکر گفتارند

عادت به شکستن دل ما دارند

من نور ز روی ماه خود می گیرم

هر چند ستاره های شب بسیارند

       (رهگذر)

چرخ گردون تا کجا با قلب من بازی کند؟

وصل را فرمان دهد ،خود سنگ اندازی کند

اشک های  خسته ام تقدیر را راضی نکرد

کاش این تنهایی ام تقدیر را راضی کند

       (رهگذر)

در مذهب ما مرد گرفتار نباشد

نا مردی مردمان دل آزار نباشد

از کوچه ی ما دلبر اگر رفت چه افسوس؟

یاری که گذشت از دل ما یار نباشد

             ( رهگذر )

سلام می کنم به همه ی شما ...

چه دوستان قدیم و جدید و چه شما عزیزانی که با حضورتون در این وبلاگ من رو خوشحال کردید.

بعد از یه مدت طولانی دوباره تصمیم گرفتم وبلاگم رو به خاطر علاقه ی خودم و همچنین پیشنهاد بعضی از دوستان راه بندازم.

امیدوارم بتونم جای کوچکی ذر کنار اهل هنر و شعر و ادب برای خودم پیدا کنم.

اشعار زیبای شعرای دیگه رو هم سعی می کنم با ذکر اسمشون در این وبلاگ قرار بدم.

اشعاری رو که اسمی از شاعرش نمیارم ، سروده های خودم هستند.

منتظر نظرات شما هستم...