محمد اسماعیل غافل مازندرانی /متخلص به غافل/خوشنویس،دبیر و شاعر/قرن 11 ه.ق/وفات 1097 ه.ق

وی از زادگاهش (مازندران) به هند کوچید و به دربار اورنگ زیب شاه گورکانی(1118-1068 ه.ق ) راه یافت .وی انواع خطوط (نسخ ، نستعلیق،ثلث، ریحان و رقاع ) را نیکو می نوشت و آورده اند اوراقی از قرآنی به خط یاقوت مستعصمی (متوفی 656 ه.ق) در کتابخانه ی اورنگ زیب را که تباه شده بود چنان استادانه بازسازی کرد که هیچ کس، حتی اورنگ زیب که در کتابت قرآن ماهر بود نتوانست بخش های نو و کهنه ی آن را از هم تشخیص دهد .وی در انشاپردازی نیز ماهر بود و دبیر خاص پادشاه گورکانی بود.وی به مکه نیز سفر نمود.وی از دوستان بختاورخان (مؤلف کتاب مرآة العالم ) بود.اشعار و نوشته های وی توسط فرزند ناخلفش از بین رفت.بعضی از اشعار وی در تذکره ها پراکنده است.در تذکره ی روز روشن، نام وی حاجی محمد اسماعیل غافل سیستانی ذکر شده است.

عمر شد صرف جنون خطم از هفت قلم

تا شوم زین هنر از محنت گیتی آزاد

گفتم از یاری خط ، تنگ در آغوش کشم

نوعروس امل و شاهد گلرنگ مراد

ضعف پیری چو قوی گشت ، قوا ماند ضعیف

طاقت افتاد ز جولان و هوس رفت به باد...