روي برگهاي زرد پا ييزي كوچه قدم ميزدم و با هر قدم اشكي به خاطر گذشته ي از دست داده ام فرو مي ريختم.تنها قلب شكسته ام مي دانست چه غمي دارم.من ان برگ پاييري بودم كه از درخت جدا شد و حتي باغبان هم به من نگاه نكرد.

غم را اگر نيكو ببيني

راز وجود شادماني ست

گر غم نباشد شادماني در جهان نيست

غم همراه وهمزاد با اين سرنوشت است

غم بيهوده خوردن زشت است.

شعر خيلي زيبايي بود.انشاالله هيچوقت غم نداشته باشي و هرگز غمگين نبينمت.موفق و موئد باشي وروز به روز ونلاگ هاي زيبا تري درست كني.